Maandelijks archief: juni 2021

ze worden gemaakt nadat ze worden geboren. Dat is jammer en ook noodzakelijk. Er zijn gemaakte feministen die denken dat de macho-man wordt geboren: een volstrekt onschuldige vrouw baart een soort monster, dat ook wel de macho-man wordt genoemd. Als … Lees verder →

aan het hoofd van de tafel, de korte noordzijde, zit overgrootmoeder Gladys, vierentachtig jaar, slank, pezig, rood haar of henna geverfd. Zij heeft de leiding en het woord. aan haar rechterhand, aan de westzijde van de lange kant van de … Lees verder →

ik passeerde dus de lange kant van de rechthoekige tafel aan de westzijde, ik liep van noord naar zuid en ging aan mijn tafeltje zitten met een blik op het noorden, want daar houden de obers zich op. Dus heb … Lees verder →

ik loop de rechthoekige tafel aan de lange zijde voorbij, om drie meter verder aan mijn tafeltje voldoende afstand te nemen. Tijdens mijn lunch lees ik het dagblad, hou ik de boekhouding bij van mijn avocadoverkoop, schrijf ik wat als … Lees verder →

We hebben allemaal wel eens wat en een bezoek aan de huisarts kan al veel helpen. Of een praatje met je buurvrouw, zij leent je haar oor en het is al opgelost, ook een stuk goedkoper als je niet verzekerd … Lees verder →

het CDA, een sinkhole verbleekt erbij. Hans van der Wind stuurt persoonlijk partijleider Hugo de Jonge naar huis. Dat probeerde Jan Dijkgraaf ook: zoek de tien verschillen. Tjeenk Willink is nog geen tachtig en Jan Dijkgraaf maakt rekensommetjes over hoeveel … Lees verder →

en zo heb ik ook hun taal leren kennen en waarderen. Ze kunnen erg goed kaartspelen, we leerden een vriend het nederlandse klaverjassen, en na drie spelletjes oefenen hebben we nooit meer gewonnen, je moet weten dat je dit spel … Lees verder →

Kathleen stipt in haar blog: en nu even over de jongens praten, terecht aan dat er jongens zijn in de groep die zich gedwongen voelen om mee te doen. Omdat ze anders door de groep van hun “vrienden” worden uitgesloten. … Lees verder →

Ik las ook Dorsvloer vol confetti van Franca Treur, nadat ik van Lale Guel: Ik ga leven las. Volgens Franca Treur in de Groene Amsterdammer is er veel overeenkomst tussen deze twee boeken. Zelf vind ik de verschillen groter dan … Lees verder →