het was in de Delftse Hout

het was ongeveer in de jaren drie, vier en vijfenzeventig dat ik bij mooi weer met mijn zoon naar de Delftse Hout ging, een meertje ontstaan door zandwinning voor het bouwen van een nieuwe wijk. Zwemspullen en studieboeken mee, maar die boeken steeds voor niks, want die bleven steeds dicht. Opletten op je eigen peuter was wel goed te combineren met het kijken naar de overige badgasten met hun kroost.

Na ongeveer drie zomers trok ik de voorzichtige conclusie over de moeders van de andere koters: uit niets blijkt dat de moeders hun kroost zelf hebben gebaard en daarom hun kroost anders behandelen dan ik mijn zoon. Ik zag geen verschillen in de behandeling.

Pas vandaag las ik van Elisabeth Badinter, vier jaar ouder dan ik, een prachtig verhaal van Xandra Schutte over deze franse filosoof in de Groene Amsterdammer van 7 december 2023. Op de voorpagina van de Groene een mooie foto van haar en een verwijzende tekst: De mythe van het moederinstinct. Het profiel over Elisabeth Badinter heeft de titel: de vrouw als afgeleide. Elisabeth Badinter had drie kinderen en in principe is het mogelijk dat ik haar al in de Delftse Hout een keer ben tegengekomen.

Zij schrijft onder andere over de natuurlijke moederliefde van de vrouw. Had ik tot vandaag mijn favourite feministe de Nicaraguaanse Monica Zalaquett en de Nederlandse Elma Drayer, staat daar zomaar Elisabeth Badinter tussen met teksten in haar boek, zoals:

” door systematisch het geweld en de macht van vrouwen te willen negeren, door hen voortdurend onderdrukt, dus onschuldig te willen verklaren, wordt er een portret van een in tweeën gesneden mensheid getekend dat niet overeenkomt met de waarheid.

aan de ene kant de slachtoffers van mannelijke onderdrukking, aan de andere de almachtige beulen.”

Tip, ook voor Kim Putters.

aanvulling 29 maart 2024: WordPress heeft als gerelateerde blogpost de grootfamilie(2) dd 19 juli van het jaar 2021 gevonden, daarin vertel ik van het boek van Jan Postma, ik kwam destijds, midden jaren zeventig correctie 30 maart: begin jaren tachtig zijn moeder vaak tegen in de Delftse Hout, nog voordat Jan Postma was geboren. Dat is toch wel frappant!