vakbondswerk

mijn buurman, oppasser van het terrein naast mij, is door zijn baas ontslagen. Zijn baas raadde mijn buurman aan naar het ministrie van arbeid te gaan om na te vragen op welke betaling van achterstallig vakantiegeld en dertiende maand hij nog recht heeft. Hij zou vervolgens het geheel in een keer uitbetalen. Dus mijn buurman toog naar het ministerie van arbeid, en kreeg te horen dat hij nog recht heeft op vijftienduizend cordobaas achterstallig vakantiegeld, dertiende maand en ww-uitkering.

Mijn buurman vond het enigszins tegenvallen en kwam bij mij. Ik maakte het sommetje ook, op basis van de gegevens die de buurman aan mij gaf. Ik kwam op een totaal van zevenenveertigduizenddriehonderdzesennegentig cordoba, ruim drie keer zoveel dus. Ik raadde mijn buurman aan met mijn berekening naar het ministerie van arbeid te gaan met de vraag wat er mis is met mijn berekening.

Dat doet mijn buurman dus niet, hij is een van de weinige werknemers die zich bij zijn potentiele bazen profileert dat hij nooit het ministerie van arbeid bezoekt om zijn recht te halen. Die opstelling maakt hem best vaak favourite bij het verkrijgen van een baan, en het is dus ook een strategie die werkt..

Hij gaat met mijn berekening naar zijn baas,  en hij stelt voor een deal te maken op twintig of vijfentwintig duizend cordobaas; gaat zijn baas daarmee accoord, dan gaat ie niet naar het ministerie van arbeid.

Gaat zijn baas er niet mee accoord, dan zoekt hij een advocaat en gaat hij wel naar het ministerie van arbeid.

Als vakbondsman hoop ik op het laatste. Als buurman hoop ik dat zijn baas schrikt van de hoogte van het bedrag en de ontslagaanzegging ongedaan maakt.

Dit bericht werd geplaatst in straatbeeld. Bookmark de permalink .

Plaats een reactie