live-muziek waardeer ik bijna per definitie, bijna want er was ooit een incident.
Pas in mijn nieuwe land, in een restaurant in de hoofdstad vroeg een groep muzikanten of ze iets mochten spelen voor mijn zus en mij. Dat vond ik goed, ze zongen/speelden drie nummers, best mooi.
Ik gaf ze een fooi, maar dat was niet de bedoeling, er stond een vast bedrag voor drie nummers en dat was drie keer hoger dan mijn fooi.
Sindsdien bepleit ik bij het verkeerslicht een open onderhandeling bij de autoramenwassers voor het schoonmaken van mijn voorruit die al schoon is. Voordat deze onderhandelingen zijn afgerond springt het licht op groen en rij ik verder.
In mijn restaurant in het naburig dorp lees ik een interessant boek, totdat een onvoorstelbaar prachtige stem begint te zingen voor de tafel naast mij. De man begeleidt zichzelf adequaat op zijn gitaar. Ik heb het boek weg moeten leggen, en deed dat met plezier, het boek wacht wel even.
Het kontrakt was met het tafeltje naast mij, ik gaf hem de fooi