"het ding"

  Ik was bij mijn nederlandse fietsenmaker en vroeg naar zijn goedkoopste fietstellertje.
 
“Twee jaar geleden heb ik hier jullie duurste gekocht, maar nu wil ik jullie goedkoopste”
‘Die is evengoed’ zegt Piet, ik noem hem even Piet want hij werkt bij Piet Vonk Delft, prima fietsenzaak.

” Nou eh,  ik ga er vanuit  dat ie beter is dan de vorige, want die draadloze deed het nog geen kwartier, nee laat maar ik ben vergeten die mee te nemen, doe mij nu maar de meest simpele”
 
Terug in Nicaragua aangekomen zie ik dat ik een Velo 5 heb gekocht, met een vijftal functies, maar niet de gemiddelde snelheid over het  hele traject.
Dat is wel weer héél simpel.
In de gebruiksaanwijzing die ook voor de Velo 8 speciale teksten bevat, zie ik dat ik de Velo 8 moet hebben, simpel en met ook de functie gemiddelde snelheid voor het totaal afgelegde traject.
 
Ik bel mijn broer Harry, in de bergen beter dan ik; ‘Kun je voor mij een Velo 8 kopen en opsturen, die past feilloos op het houdertje dat ik al gemonteerd heb voor mijn iets te simpele Velo 5?
Harry stuurt me de volgende mail:
 
De zending is onderweg, echter zonder begeleidend schrijven. Bij het postkantoor  was het meisje zo vriendelijk  “het ding” in te pakken en het doosje af te tapen terwijl ik jouw adres nog niet eens bij me had. Soit, dacht ik, ik schrijf wel een mailtje. Een uurtje later terug bij het postkantoortje bleek het prime time. Duurde nogal. Het meisje bleek me niet te herkennen terwijl er toch niet elke minuut pakketjes naar Nicaragua gaan, lijkt me.
 
Aangetekend zei u? Ja. Dat is dan 8.90 euro, alstublieft. dank u.
Ho, ho er moet nog een douanezegel op.

De rij achter mij baalt hier zichtbaar van, terwijl ik het nu wel interessant begin te vinden. Het duurt even en ze komt terug met een groene sticker en begint met de formaliteiten, naam geadresseerde enzo.
“Wat zit er eigenlijk in?”
 
Net op tijd begrijp ik dat het geen impertinente vraag is, zij moet dat gewoon invullen. ‘Een kilometerteller.’ De rij weet het nu ook.
“Ja, .. in het engels graag” 

Ja, gaan we nu moeilijk doen, van jouw probleem mijn probleem maken, flitst het door mijn hoofd
‘Daar vraag je wat’ zeg ik schaapachtig, ‘iets met speed’
Het ligt nu op mijn bordje.

“Wat moet ik nu opschrijven” vraagt ze ongeduldig
‘Weet jij het ook niet?’ probeer ik nog; ik kijk achterom en vraag aan de groeiende rij of iemand weet  wat kilometerteller in het engels is. De eerste vier wachtenden weten het ook niet. Eén van hen oppert: zoek het even op, we staan in een boekhandel. Ik twijfel maar dit durf ik niet en het meisje al helemaal niet:

“Nou het maakt me echt niet uit hoor wat ik opschrijf of niet” zegt ze bijna bits. Maar ze schrijft niets op, ook niet niets. Het wordt spannend.
‘Iets met to control speed’
Speedcontroller schrijft ze op. “Alstublieft”   ‘Dankuwel’

Ik bedenk buiten dat al die tijd het geheim in dat doosje zat. Maar helaas afgeplakt. Wil je als je ‘het ding” ontvangt mij dan de engelse term doormailen?
 
Ik antwoord Harry het volgende:
Wat kun je nog meer wensen,  de klus voor je broer levert je een prachtig verhaal op!
Dan het woord kilometerteller, kijk die heb ik hier, eentje die de kilometers telt, maar nu wilde ik graag eentje die ook de gemiddelde snelheid meet. Ik ben dan ook heel blij dat je het woord speed erin gefietst hebt.

Ik hoef trouwens niet op je pakje te wachten, want de Velo 5 zit in hetzelfde pakje, dus ik heb al even gekeken:
CYCLOCOMPUTER, nu voor de Velo 5 vind ik het een overdreven naam, maar voor de Velo 8 vind ik het wel passend.

De volgende keer kun je aan het meisje tussen neus en lippen vragen: ‘hoezo in het engels, sinds wanneer is de internationale post-taal in het engels en niet meer in het frans, schrijf maar op:
 ‘l ordinateur pour la bicyclette’