Brief, een verrassing

Carazo, ik hoop dat je gezond bent, niet valt over mijn aanhef van mijn brief en dat je mijn brief zal lezen.

Ik weet dat er veel tijd voorbij is gegaan sinds de dag dat ik je adios zei en ik weet dat het niet correct is dat ik je deze woorden schrijf, maar ik voel de noodzaak en verplichting uit te leggen wat er gebeurde een paar maanden geleden, ik begrijp dat het laat is om nu nog verklaringen te geven en uit te leggen wat er gebeurde.

Ik zou je heel graag persoonlijk willen spreken, maar dat is niet mogelijk. Daarom besloot ik je te schrijven, ook weet ik dat het niet de meest geëigende manier is waarop ik deze brief aan jou laat overhandigen, maar ik vond geen andere manier om mijn brief bij jou aan te laten komen, mijn excuses als je daarover valt.

Carazo, ik weet dat je gelooft dat ik je voorloog, dat ik je voor de gek hield, dat ik speelde met je gevoelens, ook vertelden ze me dat je me verbiedt een bezoek te brengen aan je terrein en dat je zegt dat je bang bent dat ze in je huis inbreken, als gevolg van wat er met mij en Noël gebeurde.

Dat je dat over me denkt doet me pijn en ik kan dat niet laten rusten, terwijl ik weet dat je slecht over me denkt.
Carazo, ik was nooit van plan om met jou te spelen, mijn gevoelens voor jou waren erg eerlijk. Toen ik zei dat ik je liefhad was dat omdat ik dat zo voelde in mijn hart, of het voor jou spel was weet ik niet, maar wat ik je kan verzekeren is dat ik voor je ging voelen. Er was geen plan om je te beroven zoals je denkt, je hoeft niet bang te zijn dat je huis wordt leeggeroofd, want ik ben geen misdadiger; mijn gevoelens voor jou zijn (waren) eerlijk.

Ook weet ik dat het een fout was om aan Noël te vertellen over mijn gevoelens voor jou. Maar ik deed dat om niet ontrouw richting hem te zijn; omdat het beter is de waarheid te zeggen dan te zwijgen uit angst.
Ik begrijp dat ik je in gevaar heb gebracht, mijn excuses daarvoor, ik dacht niet na over de gevolgen.

Voor mij was het geen fout om van je te houden, het is niet -zoals je zegt- dat ik zei dat jij een fout met mij maakte. De fout die jij maakte was –denk ik- het aan te leggen met een vrouw die een echtgenoot had en mijn fout was te proberen in je hart te komen, je voor mij te winnen.
Maar liefhebben is geen fout, want naast al het slechte wat is gebeurd waren er ook erg mooie en onvergetelijke momenten.
Door jou kon ik weer liefhebben. En als de liefde eerlijk en echt is, geeft ze aan het leven een hele mooie illusie. En zo voelde ik het bij jou en ik heb er geen spijt van.

Ondanks de beslissing die u nam door mij niet meer te willen zien en mij te willen vergeten, veranderden mijn gevoelens niet. Ik probeerde je te vergeten, maar dat is moeilijk; elke dag beloofde ik mezelf minder aan jou te denken.”Als ze me nu de mogelijkheid geven nog een keer te kiezen, kies ik voor jou zonder erover na te denken.” Sorry voor mijn woorden.
Ik weet dat het niet correct is je dit te schrijven maar ik kan het niet tegenhouden. Het kost me heel veel moeite jou te schrijven en niet te zeggen wat ik voel.
Ik wil je zeggen dat je niet bang moet zijn dat ik je schade berokken, ik ben niet in staat de persoon die ik liefheb kwaad te doen. In tegendeel, ik wens je het allerbeste wat het leven je kan geven.
Leer de mensen vertrouwen, en je zult er achter komen dat niet alleen geld gelukkig maakt. Het geld is nergens goed voor en in het leven zijn er zaken die veel belangrijker zijn.

Maak je geen zorgen, nooit zal ik me op je terrein zien, ik zal die plek niet meer bezoeken nadat ik weet dat je me niet meer wilt tegenkomen., ik zal dat voorkomen. “Dat beloof ik je”.

En wat betreft je huis, daarover hoef je je geen zorgen te maken, daar ik niks wat me interesseert. Als ik iets van je zou willen stelen zou het je hart zijn, dat hart dat moeilijk kan liefhebben en zich moeilijk laat liefhebben.

Ik zal je niet meer lastigvallen met brieven, ook niet met mijn bezoek: deze brief schrijf ik omdat ik wil dat je niet meer slecht over me denkt.
Het is beter het mooie te onthouden en het slechte te vergeten, zo doe ik dat, en hoewel het moeilijk is denk ik het liefste op die manier.
U bent vrij te denken en te geloven zoals u dat wilt, maar als je denkt dat ik speelde met jou, vergis je je, of misschien wil je jezelf voor de gek houden.

Door jou leerde ik lief te hebben; wat ik niet leerde was te vergeten.

Adios, JER