Ik kreeg zonet een leuke sms van Helena (uit h, v en l nummer 3 en 4): dat ze aan me dacht. Dat ze dacht aan de relatie tussen ons. Ik vroeg haar per sms wat haar conclusie na dat nadenken is. Dan schrijft ze binnen de minuut terug:
“dat u niet gelooft dat ik nooit de hoop zal opgeven ooit aan uw zijde te leven.”
Dit vind ik weer tamelijk indrukwekkend. Regelmatig ben ik helemaal onderste boven van de teksten die zij tegen mij zegt.
